Personen- en Familierecht

Alimentatie

Alimentatie berekenen is een secuur werk. Er zijn vele variabelen die allemaal invloed hebben op de uiteindelijke alimentatie die betaald dient te worden. Ook heeft de rechtbank haar eigen richtlijnen, die constant in beweging zijn. Het is dan ook zaak om een specialist op deze zaken te zetten. Een alimentatieberekening voor een ondernemer vereist een andere benadering dan voor iemand in loondienst.

Gerrald van de Bunt heeft veel ervaring met het maken van deze berekeningen en het aanbieden en uitleggen van de berekeningen aan zowel client als de rechtbank. Het is immers ook belangrijk dat u begrijpt hoe er precies wordt gerekend.

Hoe maken we een alimentatieberekening voor kinderen?

Het gaat bij het maken van een berekening van de alimentatie voor kinderen om 3 termen: behoefte, draagkracht en verdeling van de kosten.

Behoefte: Wat hebben de kinderen nodig?
De behoefte van de kinderen wordt vastgesteld aan de hand van het welvaartsniveau van het gezin vóór de scheiding.
Dit wordt gedaan door naar het gezamenlijke inkomen van de ouders te kijken tijdens hun relatie.

Er bestaan tabellen (zoals de Nibud-tabellen) die een indicatie geven van hoeveel geld kinderen gemiddeld nodig hebben, afhankelijk van de leeftijd en het gezinsinkomen. De rechtbanken gaan meestal uit van deze standaarden, tenzij er bijzonderheden zijn in het gezin als een zeer hoog inkomen, of bijzondere kosten voor zorg of hobby’s.

Draagkracht: Wat kunnen de ouders bijdragen?
Nadat de behoefte is vastgesteld, wordt de draagkracht van beide ouders berekend.

De draagkracht is het bedrag dat iedere ouder redelijkerwijs kan bijdragen aan de kosten van de kinderen, gebaseerd op hun eigen financiële situatie na de scheiding. Dit houdt in:
– Het netto besteedbaar inkomen van elke ouder na scheiding
– Noodzakelijke vaste lasten (zoals huur, ziektekostenverzekering, basisbehoeften)
– Persoonlijke onderhoudskosten

Er is een vaste draagkrachtformule die houdt er rekening mee dat elke ouder een minimale bestaansnorm overhoudt om in zijn/haar eigen basisbehoeften te voorzien. Soms wordt deze aangepast als er bijvoorbeeld niet of nauwelijks woonlasten zijn, of als er schulden zijn waarop afgelost moet worden.

Verdeling van de kosten: Wie betaalt wat?
Als de behoefte van de kinderen en de draagkracht van beide ouders zijn berekend, wordt er gekeken naar de verdeling van de kosten. In de meeste gevallen zullen beide ouders naar rato van hun draagkracht bijdragen aan de kosten van de kinderen. Dit betekent dat de ouder met meer financiële ruimte meer bijdraagt, maar wel binnen de grenzen van wat redelijk is.

In de praktijk wordt er gekeken naar het verschil in inkomen en de tijd die elke ouder met de kinderen doorbrengt (co-ouderschap vs. omgangsregeling). Op basis hiervan wordt een kostenverdeling opgesteld. Bij co-ouderschap, waarbij beide ouders bijvoorbeeld 50% van de tijd voor de kinderen zorgen, wordt er rekening gehouden met de feitelijke kosten die elke ouder zelf draagt. In andere gevallen wordt de zorgverdeling en alimentatie aangepast aan de situatie.

Samenvattend:
1. Behoefte: Wat hebben de kinderen financieel nodig, gebaseerd op het inkomen van het gezin voor de scheiding.
2. Draagkracht: Wat kunnen de ouders financieel bijdragen, rekening houdend met hun huidige inkomsten en uitgaven.
3. Verdeling: De verdeling van de kosten gebeurt naar rato van de draagkracht van de ouders en de zorgverdeling.

Op basis van deze factoren kan een alimentatiebedrag worden vastgesteld dat redelijk en rechtvaardig is voor beide ouders, maar vooral ook in het belang van de kinderen.